Κυριακή 28 Αυγούστου 2011
Romani Columbus SL, late 70s custom
Πόσο τυχερός μπορεί να αισθανθεί κάποιος που αναζητά ένα καθημερινό ποδήλατο, την ώρα που βρίσκει ένα ποδήλατο 30 ετών;..
Εκτιμώντας την αίσθηση του χειροποίητου σπορ ποδήλατου και επιδιώκοντας ένα ασφαλές καθημερινό ποδήλατο, ο Αργύρης κλήθηκε να ρισκάρει χρόνο και χρήμα σε ένα ποδήλατο που φαινομενικά θα απέτρεπε και τον πιό ενθουσιώδη φίλο του κλασικού.
Ξεκινώντας την εκτίμηση απο το εσωτερικό του σκελετού, είδαμε ότι ο χρόνος ήταν αρκετά ευγενικός με το συγκεκριμένο ποδήλατο, δίνοντας μας ελπίδες να συνεχίσουμε.
Το επόμενο βήμα ήταν να ελεγχθεί η γεωμετρία του, να διορθωθεί και να
αλλάξει ελάχιστα έτσι ώστε να μπορεί
να δεχθεί σύγχρονα περιφερειακά που
θα προσφέρουν ασφάλεια, λειτυργικότητα και
θα προσθέσουν σπορ χαρακτηριστικά σε αυτό.
Όταν πλέον ήταν ξεκάθαρο πως είχαμε ένα άρτιο και λειτουργικό frameset σαν βάση, ξεκίνησε η αναζήτηση του δημιουργού του.
Χρειάστηκε πολύ καιρός για να αναγνωριστεί και να επαληθευτεί
η καταγωγή του.
Πλέον μπορούσαμε να έχουμε αναφορές και κανόνες έτσι ώστε να διατηρηθεί το ύφος της εποχής του.
Καθαρίστηκε με προσοχή και προστατεύθηκε με σύγχρονες μεταλουργικές μεθόδους ενώ παράλληλα αυξήσαμε τα χαρακτηριστικά του στην προσπάθειά μας να αναιρέσουμε το πιθανό γέρασμα του μετάλου.
Ξεκινώντας την διαδικασία σχεδιασμού του, ήταν δύσκολο να φανταστούμε το χρόνο που θα κόστιζε η επιλογή χρωμάτων που θα ακολουθούσε τους κανόνες της εποχής του ενώ παράλληλα θα επέτρεπε να γίνει μέσο έκφρασης του νέου του αναβάτη.
Ένα χρόνο μετά την ανακάλυψη του το υπέροχο Romani, απο τα λίγα που κυκλοφόρησαν με την επωνυμία του δημιουργού τους, ήταν πλέον έτοιμο να δεθεί σύμφωνα με τις επιλογές του Αργύρη και να ξεδιπλώσει τον υπέροχο χαρακτήρα του.
Η πρώτη επαφή που είχαμε με το ολοκληρωμένο ποδήλατο, μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και οι συγκρίσεις που κάναμε με καινούρια ποδήλατα αυτής της σχολής μας επέτρεψε να το κοστολογίσουμε χρησιμοποιόντας τριψήφια νούμερα και ψάχνοντας αφορμές να το καβαλήσουμε άλλη μια φορά...
Προσωπικά χάρηκα πολύ γιατί η χρήση του συγκεκριμένου χρώματος βάσης
μπορούσε να καταστρέψει πολύ εύκολα το σύνολο, επιβάλοντας μου να φτάσω
στα άκρα για να διατηρηθεί η ισορροπία της εμφάνισης του.
Απολαμβάνω ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση όμως βλέποντας τον ενθουσιασμό του Αργύρη, πόσο πολύ του ταίριαξε το σύνολο που δημιουργήθηκε και πόσο τον
προκαλεί να είναι συνέχεια πάνω στη σέλλα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Καλημέρα Γιάννη.
Για άλλη μια φορά πολύ καλή
η δουλειά σου και όλων όσων
ασχολήθηκαν με το εγχείρημα
αυτό.
Υπήρχε καποιος περιορισμός
για τη μη χρήση UT δισκο-
βραχίωνα ή ήταν επιλογή
γούστο ο century;
Άρης.
Ευχαριστώ πολύ Άρη!
Ο centaur CT carbon υπήρχε στην παρέα και ήταν κρίμα να μην τον χρησιμοποιήσουμε.