[Ctrl]+click for music

to be continued...

[Ctrl] + click for music

to be continued...

[Ctrl]+click for music

Αφορμή έψαχνα να δώσω ζωή σε κάποιο δημιούργημα του κ. Βογιατζή.
Το ποδήλατο είχε κατασκευαστεί για τις ανάγκες της εθνικής ομάδας
και κυκλοφορεί όπως και αρκετά άλλα ανάμεσα στους λάτρεις των ατσάλινων ποδηλάτων δρόμου.





































Ο Στέλιος θέλησε να το αναστήσουμε, όχι με το αρχικό σχέδιο βαφής
που είχε αλλά με ένα νέο σχέδιο που θα το αναδείξει αντίστοιχα.
Η εκτεταμένες φθορές που είχε η βαφή του μας κράτησαν μακριά
από τύψεις και το νέο σχέδιο έγινε πραγματικότητα γρήγορα.

































Ένα πολύ προσεγμένο Fidusa, κατασκευασμένο με λεπτομέρειες
που του προσθέτουν αντοχή και επιδόσεις, είναι έτοιμο να βγει στο δρόμο ξανά.
Διαχρονική γεωμετρία criterium και το πιο κλασικό σετ σωλήνων της Reynolds για σπορ κατασκευές
εγγυώνται απολαυστικές εμπειρίες με την νέα του εμφάνιση.
 Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Fidusa που μας πρόσφερε το νέο της σήμα για να συμπληρωθεί
η προσπάθεια που έγινε με τον καλύτερο τρόπο.

Όπως είναι εμφανές, ο δαίμων του auto focus κτύπησε την πόρτα μου
ξανά και από το σετ των φωτογραφιών κατάφερα να σώσω μόνο τρεις...

[Ctrl] + click = music

Δεν έχω κάθε μέρα το προνόμιο να συναναστρέφομαι

διασημότητες αυτού του μεγέθους...

Ήρθαν με τον Χάρη. Ντυμένη πολύ πρόχειρα

σαν να θελε κάποιος να κρύψει ποια ήταν.

 Η επιλογή του χρώματος έγινε με βάση την

τεχνολογία που ήταν διαθέσιμη εκείνη την εποχή

έτσι ώστε να πετύχουμε αντίστοιχη αίσθηση.

Το τελικό φινίρισμα, όπως και η τεχνική διαχωρισμού

των χρωμίων, έγιναν όπως δείχνουν να εφαρμόζονταν

την περίοδο παραγωγής της.

Περιμένοντας το σήμα της, ολοκληρώνονται τα

περιφερειακά της και ήδη έχουν αρχίσει οι "κρατήσεις"

για μια βόλτα. 

Πως να αντισταθείς σε κάποια τόσο αυστηρή και αφοσιωμένη;.. 

Ctrl + [click] = music

































Κάποια σχέδια σε προκαλούν
να "συνεχίσεις" μαζί τους.
Αυτός είναι ο λόγος
που η συγκεκριμένη παρουσίαση
αγγίζει τα όρια των εικαστικών.

Η γνωριμία μου με τον Μπάμπη
ήταν εξαρχής ευχάριστη.
Φαινόταν ότι γνώριζε καλά πως
απολαμβάνει την ποδηλασία και
τι θα 'θελε να δοκιμάσει.


Η πρόσφατη σχέση του με γνωστή αμερικανίδα
γυμνάστρια τον είχε εκπαιδεύσει σωστά.
































Θέλω να δοκιμάσω ένα σύγχρονο ατσάλινο σκελετό, μου είπε και
όπως φαίνεται πλέον γνώριζε πολύ καλά τι χρειαζόταν.

Το KTr βρέθηκε σχεδόν καινούριο ντυμένο στα χρώματα της Scapin.
Το σχέδιο μας ήταν να πετύχουμε το μέγιστο των επιδόσεων που
μπορεί να αποδώσει και λόγο αυτού το minimal της columbus
πήρε την θέση του καλοφτιαγμένου εργοστασιακού.
Το σχέδιο βαφής δημιουργήθηκε αφενός με σκοπό να δώσει την αίγλη που
ταιριάζει σε αυτή την πολύ προσεγμένη κατασκευή ακολουθώντας τις
επιλογές του ποδηλάτη όσον αφορά τα κυρίαρχα χρώματα και ύφος.
Σχεδιασμένο με αρκετές επιρροές της art deco, χρώματα που θυμίζουν την γήινη ατμόσφαιρα
των 70ς και εφαρμογή αποδομώντας σαν να έγινε τα 90ς...


Το Scapin ΚTr του Μπάμπη, είναι ένα δυνατό παράδειγμα σύγχρονου gran turismo.
Ένα ποδήλατο με σφικτή γεωμετρία, επιδόσεις και πολύ προσεγμένο κράμα.
Ντύθηκε με μίξη 10sp Campagnolo, λαιμούς - τιμόνι της 3T και τροχούς
κατασκευασμένους στα πρότυπα χρήσης του ποδηλάτη.

[Ctrl]+click for music

Μια γέννηση φέρνει πάντα ελπίδα και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας.

Πόσο δε μάλλον όταν συμβαίνει μέσα σε μια πολύ έντονη περίοδο

που μας έχει καταβάλει όλους.

Η ποδηλατική ομάδα του Νέου Ηρακλείου είναι γεγονός.

Οι προσπάθειες του Γαβριήλ να δημιουργήσει έναν πομπό παιδείας και άθλησης

στον δήμο Ν. Ηρακλείου ολοκληρώθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ο δημιουργικός αγώνας του "πολύ" Γιώργου Βογιατζή εδώ και 25 περίπου

χρόνια, υποστήριξε άλλο έναν πόλο υγείας και ανάπτυξης μέσα από το επίσημο κατάστημα

των ποδηλάτων FIDUSA στην Αττική.

Μου ζητήθηκε να δημιουργήσω το λογότυπο της ομάδας και το σχέδιο του jersey που

θα ενώσει και θα υποστηρίξει τους αθλητές της και τους φίλους της.

Μια υπέροχη διαδικασία που ήταν εξαρχής απολαυστική λόγο του

πολύ υψηλού επιπέδου του αρχηγού και προπονητή της ομάδας Γαβριήλ Γεωργιάδη.

Θέλω να πιστεύω ότι οι προσπάθειες όλων μας πρόσθεσαν

άλλο ένα ψήγμα ποδηλατικής παιδείας.

Κάτι που ολοκληρώθηκε με την εμπειρία και την άριστη εργασία του Χρήστου Κοβάνη.    

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

i would never say why not again

.......

Σκέφτεστε αν αξίζει να βάψετε

το κράνος σας;

Λυπηθείτε τους γύρω σας και

αγοράστε ένα καινούριο...

   

[Ctrl] + click

Ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται λέει μια παροιμία

και είναι απόλυτα σωστή.

Ο Χρήστος μου μιλούσε καιρό

για τον έρωτα του.

Ωραίος τύπος, καθαρός στην ψυχή, από αυτούς που θέλεις

να καλημερίζεσαι συχνά.

Μου περιέγραφε πόσο καλά

περνούσαν με την ατσάλινη

 φίλη του χρόνια τώρα.

Ολόλευκη, χωρίς κανένα χαρακτηριστικό

που θα πρόδιδε την καταγωγή

της ή τέλος πάντων έστω και

ένα στοιχείο για τον σεβαστό

μηχανουργό που της έδωσε ζωή, έλαμπε σαν να μας κοιτούσε με ορθάνοιχτα μάτια

χαμογελώντας ελαφρά... 

Ένα καλοφτιαγμένο ποδήλατο είναι ευδιάκριτο ακόμα και την νύκτα.

Δεν ήταν δύσκολο να με εντυπωσιάσει με τις λεπτομέρειες

της κατασκευής της.

Ο Χρήστος, άρτιος ποδηλάτης, είχε ξεκάθαρη εικόνα των περιφερειακών

που θα την ολοκλήρωναν κάνοντας την ένα αξιόλογο ποδήλατο σπορ-τουρισμού.

Μας ήταν πολύ δύσκολο να μάθουμε τον κατασκευαστή της.

Ελέγξαμε όλα τα πιθανά σενάρια της εποχής που μαρτυρά η γεωμετρία

και οι μηχανουργικές λεπτομέρειες της κατασκευής της χωρίς αποτέλεσμα.

Ο Χρήστος είναι από τους ανθρώπους που αδιαφορεί

για την "ετικέτα" των υλικών, κρίνοντας τα

στην πράξη ανάλογα την απόδοσή τους.

Έτσι, έχοντας πολύ συγκεκριμένο σχέδιο βαφής που

εξέφραζε τον ίδιο και αναδείκνυε την φίλη του, του πρότεινα

να επιλέξει ένα όνομα κατασκευαστή που έκρινα ότι

θα μπορούσε να αποδώσει ένα αντίστοιχα καλό 

ποδήλατο αλλά δεν είναι ενεργός πλέον.

Η μάρκα του αξιόλογου Emilio Bozzi, κέρδισε το

ενδιαφέρον του ανάμεσα σε άλλους δύο

αξιόλογους κατασκευαστές των 70ς και επιλέχθηκε ως

στοιχείο του σχεδίου βαφής.

Τελειοποιήθηκε μηχανουργικά και ανασκευάστηκε

μερικώς έτσι ώστε να φέρει όσο το δυνατόν

περισσότερη ποιότητα σαν ποδήλατο, μιας και ήδη

μας είχε αποδείξει ότι οι επιδόσεις και ο χαρακτήρας

της άξιζαν κάθε εργασία σε αυτήν.

 Ολοκληρώνοντας την βαφή, μια λεπτομέρεια

της γέφυρας του φρένου έριξε φως στην αναγνώριση

του κατασκευαστή της γεμίζοντας μας χαρά.

Η υπέροχη "άγνωστη" του Χρήστου

είναι ένα Giant Peloton 2000, κατασκευασμένο

με ένα αρκετά καλό σετ σωλήνων στα τέλη του 1980

για την Ιαπωνική αγορά.

Είναι εκπληκτικό πως οδηγούμαστε μέσα από τις επιλογές μας.Πως ενώ μελετάμε πράγματα που μας συναρπάζουναλλάζουμε και διαμορφωνόμαστε απο αυτά.Πως, άσχετα απο τις πεποιθήσεις και τους στόχους μας, κινούμαστε προς τα εκείπου πραγματικά έχουμε ανάγκη να πάμε.
Πόσο υπέροχα πλάσματα είμαστε.Έχουμε όλη την ομορφιά και την δύναμηπου θαυμάζουμε σε όλα τα έμβια του πλανήτη μας και όπωςκαι εκείνα, έχουμε την δυνατότητα να τα προσφέρουμε και μέσω απότην προσφορά μας να γινόμαστε περισσότερο όμορφοι και δυνατοί...  

 [Ctrl]+click for music

[Click for music]

Μερικά ποδήλατα τα ερωτεύεσαι για αυτό που είναι. Έτσι και με το δικό μου Dogma Di2.
Γνωρίστηκα με τον πρώτο του πρόγονο το Dogma Magnesium του 2006 και από τότε κάθε βήμα
της εταιρείας με έφερνε σε δυσκολότερη θέση...
Είδα την γέννηση του εκπληκτικού Prince σε διάφορες πυκνότητες κάρμπον, είδα την γέννηση του νέου Dogma και αφέθηκα να παρασυρθώ με την έκδοση του 2012 που βοήθησε τον εκπληκτικό
Wiggins να γίνει ο πρώτος βρετανός στην κορυφή του Tour De France...

To σχέδιο βαφής με είχε εντυπωσιάσει τόσο ορίζοντας το σύνολο σαν ένα από αυτά
που εκτιμώ ότι δεν χρειάζονται κάτι άλλο.
Του πέρασα κάποια στοιχεία της νίκης του Wiggins και την λίγο πιο προσωπική μου πινελιά.

Ένα εκπληκτικό ποδήλατο που πήρε για πάντα την θέση του στα modern classic.
H τελευταία (εκτός των ομόσταβλων Opera) εφαρμογή του σχεδιασμού που ξεκίνησε
από τον τεράστιο Eddy Merckx, συνεχίστηκε από τον Andrea Pinarello και εξοπλίστηκε
με τις απαραίτητες αεροδυναμικές λύσεις του κ. Κατσάνη.

[Click for music]

Το ποδήλατο του κύριου Φώτη.

Ο κύριος Φώτης ο γείτονάς μου.

Ο γείτονας που βλέπω από μικρός να συντηρεί το 2CV του, το BSA του, τις Vespa του...

Ο φίλος μου που φορά μπεζ μονόπετο κοστούμι που

είμαι σίγουρος ότι θα έκανε τα κορίτσια της copacabana να στενάζουν

και τους Κολομβιανούς ράφτες να ιδρώνουν.

Ο άνθρωπος που με διδάσκει με το παράδειγμα του, το σεβασμό και

την συνδιαλλαγή με κάθε τι που έχει ζωή...

Ο κύριος Φώτης που δεν σταματά να με εκπλήσσει με

τις επιλογές του και το ύφος του.

Ο φίλος που μου ζήτησε να μην χάσει τις "ρυτίδες" του...

[Ctrl+click]

Πρίν μερικούς μήνες ο Χάρης με σύστησε στην ψηλή...

Πολύ ταλαιπωρημένη, έχοντας χάσει τα κέντρα της και με πριονισμένα

τα αξεσουάρ της, έμοιαζε να μην έχει ελπίδες.

Καθαρίστηκε, ευθυγραμίστηκε, προστέθηκαν οι οδηγοί των καλωδίων

και η βάση του ντεραγιέ.

Με τον Χάρη μιλάμε την ίδια γλώσσα. Άνθρωπος των εφαρμοσμένων τεχνών

και γείτονας, θα έλεγε κανείς ότι έχουμε μια ασφαλή επικοινωνία

που δεν επιτρέπει παρανοήσεις. 

Και όμως! τα κατάφερα! μετά από μαραθώνια τηλεφωνήματα, πάθος και από 

τους δύο, εμμονή στην λεπτομέρεια...

Άλλο χρώμα είχε υπόψιν του ο Χάρης, άλλο εγώ...

Είναι μια απο τις φορές που ένα "λάθος" μπορεί να σε οδηγήσει

σε ένα εξίσου θεμιτό αποτέλεσμα με αυτό που είχες σαν στόχο. 

Στολισμένη με αρκετή λεπτομέρεια από τον μαέστρο Chesini, είναι πλέον

έτοιμη να ντυθεί και να ξεχυθεί στο δρόμο, χαρίζοντας ποιότητα 

και οδηγική απόλαυση όπως έκανε τα προηγούμενα 25 χρόνια.

[Ctrl+click]

Άλλο ένα δημιούργημα του Μιχάλη Κάσπαρη, είναι η βάση για το ποδήλατο που θα 

κάνει παρέα στο Γιώργο γεμίζοντας τον εικόνες και συναισθήματα.

Άλλο ένα μοναδικό κομμάτι που συγκεντρώνει την δουλειά και την αγάπη όσων εργάστηκαν 

πάνω του στην προσπάθεια μου να δημιουργηθεί ένα ποδήλατο που θα κερδίσει την θέση

του μπροστά από το δικό μου Michaello.

H αφοσίωση της Αθηνάς που έφτιαξε τη σέλα, ξεπερνά κάθε προσδοκία μου και ολοκληρώνει 

το σύνολο με μοναδικό τρόπο. 

 Όταν βλέπουμε ένα μοναδικό ποδήλατο είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε

το μόχθο και τον απίστευτο χρόνο που έχει αφιερωθεί για να γίνει πραγματικότητα.

Υπήρξαν στιγμές που νόμιζα ότι θα χάσω το φίλο και μηχανικό μου.

Ημίτρελος πιστέρ, λάτρης της τελειότητας και επικηρυγμένος από

την SRM και την DT (μέχρι στιγμής...) σαν να μην του έφτανε η δική του τρέλα,

έχει και εμένα να του κάνω πισωγυρίσματα και να τουμπάρω, στην κυριολεξία,

την διαχείριση των ποδηλάτων, πότε για το ύφος, πότε για την παθητική 

ασφάλεια έτσι όπως την ορίζω...

  

Έχοντας υπόψιν να κρατηθεί το συνολικό κόστος χαμηλά με την μέγιστη απόδοση

διάλεξα τα περιφερειακά με γνώμονα την τεχνολογία τους, την εμφάνιση και

την ιταλική σχολή που ακολούθησε ο κ. Μιχάλης στην κατασκευή του. 

[Ctrl+click]

 Χρειάζομαι την βοήθεια σου να στήσω ένα απλό ποδήλατο πόλης, ένα SS...

Κάπως έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μου με τον Κώστα.

Προσπάθησα να τον προφυλάξω, του είπα ξεκάθαρα :

Κώστα, ξέρεις, βλέπω τα ποδήλατα απο μια περίεργη σκοπιά...

Ανένδοτος, σίγουρος ότι έχει βρει το μπελά του, συνέχιζε εξιστορώντας μου

τις ανάγκες του για μετακίνηση τώρα που η εργασία του τον πήγε στο Παρίσι. 

Η βασική ιδέα ήταν να δημιουργηθεί, ενα "super bike". Ένα ήσυχο, καθαρά σπορ ποδήλατο, 

με προδιαγραφές εξέλιξης σε ποδήλατο τριάθλου.

Η παρουσίαση της νέας Stradale ήταν η αφορμή που ψάχναμε.

Περιμένοντας να δημοσιευτούν οι κωδικοί για το χρώμα, διαλέγαμε τα

περιφερειακά στην προσπάθεια μας να βρεθούν κομμάτια που να συνάδουν

με το σύνολο χωρίς όμως να φανούν υπερβολικά πάνω του.

Οι τροχοί "αλλάζουν" χρώμα στις ακτίνες τους ανάλογα

το φόντο που τους βλέπει κάποιος.

Οι φόρμες που σχεδιάστηκαν έχουν δύο βασικούς στόχους,

πρώτον να διαλύσουν στην κυριολεξία το συμπαθέστατο frameset,

αλλοιώνοντας κάθε φόρμα του που θα μπορούσε να θυμίζει

τον αρχικό σχεδιασμό που είχε.

Σε δεύτερη μοίρα στοχεύουν στην "συγγένεια" με τις γραμμές

της γνωστής βιοτεχνίας και την αίσθηση ότι κάθε μία "κουμπώνει" 

στα τμήματα του frameset που εφαρμόζει.

  

Το είδος του χρώματος που βάφτηκε αντιδρά έντονα σε μερικές

γωνίες του φωτός, άλλοτε αντανακλώντας μια καθάρια αύρα και άλλοτε παίρνοντας

το χρώμα που το λούζει, δημιουργώντας εντυπωσιακά εφέ μετά

την δύση του Ηλίου.

   

Ένα project που στοίχισε

πολύ σε χρόνο είναι 

πλέον πραγματικότητα.

Ο Κώστας έχει ενθουσιαστεί και υπομένει στωικά την αποστολή

του στην Γαλλία.

Please have in mind: