Proper song

Το 1948 ανακοινώθηκαν τα κοιτάσματα πετρελαίου της Βενεζουέλα και ο εφυής Giacinto Benotto είδε, σε αυτή την πλούσια ακτή της καραϊβικής, την ανάπτυξη μιας κοινωνίας καλών ανθρώπων σε ένα υπέροχο περιβάλλον.

Ότι είχε ακούσει για τον ανταγωνισμό που θα συναντούσε ήταν ότι εκεί καβαλούσαν Cadillac και όχι ποδήλατα...

Το ποδήλατο αυτό έχει περάσει από αρκετούς φίλους που το φρόντισαν αλλά δεν το καβάλησαν ποτέ. Όταν μου ζητήθηκε να το διαμορφώσω ήθελα να του δώσω όση περισσότερη αξία μπορούσα σε αντίθεση με το κόστος παραγωγής του που ήταν μικρό.

Το να δώσω χαρακτήρα "cadillac" στο οικονομικότερο αλλά αποδοτικό ποδήλατο του Benotto με βοήθησε να βάλω τα πράγματα σε τάξη.

Τα βασικά του σήματα έγιναν χαρακτά, το σύνολο χρωμιώθηκε και χάρη στον φίλο Γίωργο Μ. βρέθηκε το πιρούνι του σε άριστη κατάσταση.

Ο Γιάννης μου μετέφερε την "αίσθηση" που ήθελε να έχει και γρήγορα αποφασίσαμε ότι θα του πήγαινε ένα ωραίο μελιτζανί.

Άλλα δύο φωτεινότερα δευτερεύοντα προστέθηκαν για να μπορέσω να αποδώσω τον σπόρ αλλά και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του.

O Χάρης μου ζήτησε ένα σχέδιο βαφής που θα ταίριαζε στην φρεσκάδα του Aquila και θα το κρατούσε στα πλαίσια των χαρακτηριστικών που μοιράζονται τα ποδήλατα του Giovanni Pelizzoli εκείνης της εποχής.

Μια πολύ απαιτητική βαφή που δυστυχώς ανήκει στην παρέα με τις κατεστραμμένες φωτογραφίσεις μου.

Λυπάμαι αλλά όπως έχετε καταλάβει το "studio" έχει άμεση ανάγκη το Ηλιακό φώς και χωρίς αυτό η ποιότητα μειώνεται δραματικά.

Επιφυλάσσομαι να προσθέσω τουλάχιστον μια από ολόκληρο το ποδήλατο σε λίγο καιρό. 

[Ctrl]+click for music

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιμετοπίσεις την δημιουργία μιας ψηφιακής παραλλαγής
πάνω σε ένα ποδήλατο. Στο δικό μας DODICI Special θέλω να πιστεύω ότι το πήγαμε στα άκρα.
Οι Μιλανέζοι έχουν παράδοση στην χρήση της παραλλαγής σαν στοιχείο μόδας.

Ο Άγις μου περιέγραψε το σύνολο του προτζεκτ αφήνοντας με χωρίς περιθώρια επιλογής.
Όρισα τον καμβά μεγέθους εφαρμογής της και έπεσα με τα μούτρα να βρω έναν
απλό αλγόριθμο που θα με βοηθούσε να γίνω τόσο πιστευτός όσο και αν
σχεδίαζα να παραλλάξω ένα πολεμικό όχημα στην πραγματικότητα.
Καθολικά βαμμένο και στα πέντε χρώματα που επιλέχθηκαν, κρατά τα σκήπτρα μιας από τις δυσκολότερες βαφές που έχω δημιουργήσει.

  

[Ctrl]+click for music

Αλλη μια ψηλή στην παρέα, φίλη του Κωσταντίνου μια από τις πολλές που

πάτησαν το ελληνικό έδαφος.

Θέλαμε να της δώσουμε την ήσυχη ποιότητα που η αρχική της βαφή

είχε χάσει από καιρό. Περίεργα όμορφη, δύστροπη και σχεδόν προσβλητική για όσους

δεν έχουμε το κατάλληλο ύψος γι' αυτήν, ντυμένη πλέον έτσι όπως ταιριάζει

στην ποιότητα και τις επιδόσεις της.

[Ctrl]+click for music

Ο Κωσταντίνος είναι από τους ανθρώπους που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι υπάρχουν.

Αγωνιστής, πετυχημένος, στιλάτος χωρίς συμβιβασμούς...

Γνωριστήκαμε μέσω τηλεφώνου και μου άφησε την εντύπωση πως θα δυσκολευόμουν

να τον ικανοποιήσω αισθητικά.

Ήθελε μια κλασική απόδοση του σχεδίου της Martini Racing στο ΤΤ του.

Προσπάθησα να τον παρασύρω σε μια πιο φρέσκια απόδοσή του χωρίς αποτέλεσμα.

Σιγά - σιγά το project οδηγήθηκε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη βαφή με πολύ λεπτομέρεια

μέρος της οποίας παρουσιάζω.

Πρέπει να παραδεχθώ πως παρ όλες τις δυσκολίες ήταν μια απολαυστική δημιουργική

διαδικασία από αυτές που σε γεμίζουν περηφάνια να τις παρουσιάζεις.

  

[Ctrl]+click for music

To veleno (δηλητήριο) του κ. Βογιατζή με είχε απασχολήσει απο την πρώτη φορά

που το είδα. Ένα ποδήλατο που παρεξηγήθηκε από την αγορά που δεν του απέδωσε

τις τιμές που αξίζει κατά την γνώμη μου.

Καλό είναι να θυμηθούμε το γεγονός ότι όταν το veleno βγήκε στην αγορά

από την Fidusa, πολύ λίγα ποδήλατα μπορούσαν να έρθουν σε αντιπαράθεση μαζί του.

Ένα ποδήλατο που ο all round χαρακτήρας του, η αεροδυναμική του και η ικανότητα

του να απορροφά τις ανωμαλίες του δρόμου είχαν πολύ μεγαλύτερη αξία

από την εξαιρετικά ανταγωνιστική τιμή που κόστιζε.

Ήρθε στην παρέα μας αρκετά κακομεταχειρισμένο, με έντονα σημάδια χρήσης

και απαξίωσης. Να είμαι ειλικρινής χάρηκα που μου δόθηκε η ευκαιρία να ξανασχεδιάσω

την βαφή του και να το διαχειριστώ άλλοτε κρύβοντας και άλλοτε αναδεικνύοντας

τα δομικά χαρακτηριστικά του.

Ο ημίτρελος πιστέρ και ιδιοκτήτης του είναι θετικός στα χρώματα γενικά.

Για να έχετε μια καλύτερη εικόνα, ποδήλατα με 3-4 χρώματα είναι γι' αυτόν κάτι

πολύ συνηθισμένο στα όρια του πρόχειρα βαμμένου...

Του πρότεινα να το εμφανίσουμε διατηρώντας τον δηλητηριώδη χαρακτήρα του

και να αντιμετωπίσουμε τις φόρμες εμπνεόμενοι από τους υψομετρικούς χάρτες.

Εκείνος χαμογέλασε συγκαταβατικά και εγώ δάκρυσα με τον γολγοθά που

είχα προτείνει με παιδική αφέλεια...  

[Ctrl] + click for music

Είναι ωραίο να ξέρεις τι θέλεις...

Να είμαστε ειλικρινείς είναι ωραίο όταν μπορείς να το έχεις...

Σε άλλη περίπτωση απλά βρίσκεις κάποιον αρκετά τρελό ώστε να το κάνει πραγματικότητα!

Με τον Άρη γνωριζόμαστε καιρό. Μου συζητούσε καιρό πως ήθελε

να μυρίζει Ιαπωνία το Koga του. Όταν αποφασίσαμε να το κάνουμε πράξη, μια περίεργη ίωση

ρεαλισμού με είχε κυριεύσει. Θα το έφτιαχνα με τις βιοτεχνικές λύσεις; θα συμβιβαζόμουν

έτσι ώστε να δείχνει εμπορικό;

Τα παραπάνω δεν ήταν στις επιλογές μου.

Ζήτησα την βοήθεια μιας από τις καλύτερες νέες έλληνες εικονογράφους

και με συνοπτικές διαδικασίες της εξήγησα ότι όλα αυτά που της ζητούσα θα

έπρεπε να εφαρμοστούν μία και έξω πάνω στο ποδήλατο...

Αυτό έκανα και εγώ άλλωστε, όπως κάθε φυσιολογικός customiser δανείστηκα

ένα γιαπωνέζικο σπαθί, γέμισα με το χρώμα και την πυκνότητα του

αίματος διάφορα δοχεία και τα χτύπησα όσο πιο αριστοτεχνικά μπορούσα

με βάση την εξαιρετική παιδεία samurai που μου έχει χαρίσει ο Ιαπωνικός κινηματογράφος.

Το αποτέλεσμα είναι αρκετά ρεαλιστικό στο ποδήλατο αλλά αν βλέπατε το χώρο

που το εφάρμοσα και εμένα θα είχατε σοκαριστεί...